In 2008 vroeg Michel Pot Vincent om voorzitter van de sponsorcommissie van Germanicus te worden. Hij was net begonnen met ondernemen en had dankzij zijn flexibele agenda de ruimte om deze rol te vervullen. Jarenlang hield Vincent echter vol dat hij nooit voorzitter van de club zou worden. De snelle groei van zijn onderneming leek niet te combineren met zo’n verantwoordelijke functie binnen de club. Toen ervaren bestuursleden zoals Zwaan Baks en Lennard Reinsma stopten, en Eddy Compagne het voorzitterschap overnam, begon het bestuur dun bezet te raken. Na het vertrek van Eddy stonden er organisatorisch flinke uitdagingen voor de deur. In de zomer van 2023 bereikte Vincent een punt waarop hij eigenlijk wilde stoppen met alle vrijwilligerswerk. “Soms heb je gewoon geen zin meer in al die verantwoordelijkheden die erbij komen kijken,” zegt hij. Het was opnieuw Michel die hem wist te overtuigen om door te gaan. Deze keer nam Vincent zelfs het voorzitterschap op zich, een stap die hem weer nieuwe energie gaf. “Nu, na mijn eerste jaar als voorzitter, zit ik er nog steeds vol enthousiasme in en heb ik nog genoeg uitdagingen om aan te pakken voordat ik het stokje doorgeef.”
Een van de grootste uitdagingen waar hij zich meteen op richtte, was het verbreden van het bestuur. “We hebben inmiddels elf bestuursleden en dat maakt het werk een stuk behapbaarder.” Toch blijft een van de grootste struikelblokken het vrijwilligersbestand. Veel taken blijven terugvallen op het bestuur zelf, en Vincent ziet het als een belangrijke missie om daar komend seizoen een oplossing voor te vinden. Een ander punt waar hij zich op richt, is de jeugdafdeling van Germanicus. “Het gaat niet om het scheiden van de jeugdopleiding, maar juist om een intensievere samenwerking tussen CSVC, FC Coevorden en Germanicus. FC Coevorden is onbewust een eilandje geworden en dat is niet hoe het zou moeten zijn. We gaan de komende tijd stappen zetten om de samenwerking te verbeteren.”
Niet alles loopt altijd op rolletjes, zo blijkt uit een anekdote die Vincent deelt. “Een moment dat me altijd bij zal blijven, was tijdens mijn tijd als voorzitter van de sponsorcommissie. Voor een zaterdagavondwedstrijd had ik een balsponsor geregeld. De eigenaar kwam samen met zijn vrouw naar de Pampert en was trots dat zijn bedrijf de balsponsor was. Helaas had ik het die week zo druk op het werk, dat ik vergat zijn bedrijfsnaam in het programmaboekje te zetten. Tot overmaat van ramp werd mijn eigen bedrijf omgeroepen als sponsor. De ondernemer en zijn vrouw stonden op en verlieten direct het veld. Ze hadden groot gelijk.”
Naast voorzitter is Vincent ook nog actief als speler en sponsor. Hoe hij al die verantwoordelijkheden combineert? “Mensen die het druk hebben, hebben altijd tijd. Ik krijg energie van bezig zijn en ben geen bankhanger,” vertelt hij. “Voetballen doe ik nog altijd met plezier en ook mijn rol als sponsor vervul ik al vijftien jaar met overtuiging, al probeer ik mijn eigen belangen altijd naar de achtergrond te verdringen.” Vincent probeert zijn tijd goed te verdelen en geeft anderen binnen het bestuur de ruimte om hun eigen verantwoordelijkheden te dragen. “Als voorzitter richt ik me op de lange termijn. Wat is ons bestaansrecht als club, waar willen we heen? De dagelijkse operationele zaken liggen grotendeels bij de rest van het bestuur. Mijn taak is om te zorgen dat we als club financieel gezond blijven en onze visie scherp houden.”
Over de cultuur binnen de club is hij duidelijk: “Bij Germanicus moet iedereen zich welkom voelen. Kliekvorming zie je hier niet snel en dat is een groot pluspunt. Duidelijkheid is de sleutel en dat proberen we overal door te voeren. Het gaat erom dat je elkaar niet te moeilijk maakt en gewoon met elkaar aan de slag gaat.” Vincent’s ervaring als ondernemer komt hem goed van pas in zijn rol als voorzitter. “Ik ben gewend om grotere organisaties aan te sturen, en die kennis neem ik mee. Het mooie is dat ik niet snel betrokken hoef te worden bij kleine problemen. Veel zaken lossen zichzelf op, en ik kan me daardoor focussen op de grote vraagstukken. Gelukkig heb ik een goed team om me heen, zoals Jens Dost en Niels Schepers, die veel van de dagelijkse zaken oppakken.”
Vincent gelooft in het geven van vrijheid aan zijn medebestuursleden, maar blijft beschikbaar om te ondersteunen waar nodig. Zijn visie voor Germanicus is helder. Hij wil verduurzaming van het sportpark realiseren, verdere opknapbeurten doorvoeren en werkt aan een toekomst waarin een kunstgrasveld een realiteit wordt. “De jeugd moet verder groeien, net als het aantal seniorenteams, en we zetten daar de juiste stappen voor met een professionele PR-aanpak. Ook wil ik dat de back-office verder wordt geprofessionaliseerd, zodat we sneller kunnen inspelen op financiële en operationele kwesties.” Vincent denkt ook aan de toekomst van de club met nieuwe initiatieven zoals walking football voor ouderen en het versterken van de band tussen jong en oud door nieuwe evenementen te organiseren.
De grootste droom van Vincent is echter om Germanicus stabiel in de eerste klasse te houden. “Met de nieuwe generatie trainers en stappen zoals videoanalyse zetten we mooie vooruitgangen. Er zijn nog genoeg uitdagingen, maar ik ben vol vertrouwen dat we als club blijven groeien. Germanicus blijft voor mij een plek waar iedereen zich thuis voelt en waar we samen vooruit blijven gaan.”